Agnes is een sportieve, slimme, gevoelige, creatieve en spirituele vrouw. Ze is door een moeilijke en verdrietige periode gegaan sinds het recente overlijden van haar moeder.

 

Wij kennen elkaar nog van de middelbare school en het contact is wat verwaterd. Haar moeder heeft mij in een moeilijke periode met open armen ontvangen. Het is fijn na lange tijd om samen herinneringen op te halen. Ze heeft na het overlijden van haar moeder veel steun aan het geloof en spirituele boeken ondervonden en zou dit ook in haar beroep willen terugzien.

 

Tijdens het traject komt ze steeds meer tot het inzicht dat ze haar leven wil inrichten ‘zoals het bedoeld ’is. Graag wil ze uitvinden wat de opdracht in haar leven is. Met deze vraag begint haar loopbaantraject. Tijdens haar traject houdt Agnes een plakboek bij waarin ze alles schrijft en plakt wat ze tijdens het traject tegenkomt, overkomt en sommige creatieve opdrachten verwerkt, een uniek naslagwerk!

​

Ondanks dat haar werk een prominente plaats in haar leven inneemt merkt Agnes dat ze zingeving mist in haar werk. Ze wil graag meer betekenen voor een ander zodat ze gelukkiger wordt en daarbij alle kwaliteiten en kennis die zij in huis heeft ten volle benutten zodat ze deze niet ‘verloren' laat gaan. Ze zou graag haar gevoel als kwaliteit  maar vooral als kompas willen inzetten

​

Haar motto luidt ”Doe vooral waar je je goed bij voelt, volg je hart”. En dit wil ze graag zelf ook in praktijk brengen.

 

Na verschillende opdrachten (die ze ijverig en creatief invult) en diverse gesprekken mag ze naar buiten! Ze houdt netwerkgesprekken, ze loopt een dag mee op een basisschool en ze durft haar gevoelens te delen met de wereld om haar heen. Zo komt ze tot de ontdekking dat ze het liefst met kinderen in de basisschoolleeftijd wil werken, ze merkt dat daar haar hart daar ligt. Haar leeftijd van 50 is in dit beroep geen struikelblok (waar ze in het begen van het traject bang voor was) maar een voordeel omdat ze door haar levenservaring ook ouders kan coachen en hen kan inspireren.

​

En zoals het zo vaak gaat in een loopbaantraject,loopt na 'de keuze' alles op rolletjes. Agnes kiest na diverse open dagen bezocht te hebben voor een Pabo lerarenopleiding waarbij ook haar geloof serieus wordt genomen. Ze heeft met haar werkgever geregeld dat ze minder uren per week werkt, zodat ze voldoende tijd heeft om te studeren. Er wordt zelfs een financiële bijdrage geleverd. Een werkgever van de toekomst die duidelijk ontwikkeling ondersteunt, heel mooi om te horen.

​

Haar jeugdheldin, jufvrouw Coppens zal trots op haar zijn! En haar moeder.. die kijkt vast regelmatig om een hoekje mee in het klaslokaal.