Reisblog: Vakantie in Thessaloniki en Chalkidiki

Een persoonlijk reisverslag

Dit jaar ben ik afgeweken van mijn vaste vakantiebesteming; Athene en omgeving. Mijn oudste zoon Dimosthenis was deze zomer behalve in Athene, ook fietsgids bij Let'smeetin Thessaloniki.

Thessaloniki

Benieuwd naar wat deze historische stad mij te bieden heeft, ben ik op weg in het vliegtuig begonnen met lezen in het boek van Victoria Hislop 'Het kleine paradijs'.

Ik had geen beter boek kunnen kiezen; terwijl ik in Thessaloniki rondliep en de geschiedenis van de stad en zijn inwoners ook in de Witte Toren op beeld kon zien, kwam het verhaal tot leven. BIj de highlighttour op de fiets (!) werd mij ook nog uitgelegd door mijn zoon hoe de verschillende architectuur in de stad ontstaan is.

Brand, aarbevingen, oorlogen, jodenvervolging, verhuizing van volken; niets is deze stad bespaard gebleven. Maar op de één of andere manier is hierdoor een hele interessante, mondain aanvoelende stad ontstaan. We hebben gefietst op de boulevard, en daarna op de (gratis) rondvaartboot een drankje gebruikt.

´s-Morgens vroeg hebben we de taxi naar boven genomen (5 euro) naar de acropolis van Thessaloniki, een Romeins fort en later gevangenis Eptapyrgion.

Ook de gevangenis komt voor in het boek. Op de acropolis heb je een schitterend uitzicht over de stad en kun je de oude stadsmuren met het oog volgen tot bijna aan zee.

We zijn door kleine straatjes naar beneden gelopen, hebben de stadsmuren gezien en ik ben in een klooster en kerken geweest die op de Unesco werelderfgoedlijst staan. We hebben genoten op het dak van het Elektra Palacehotel, uitkijkend over de zee en het indrukwekkende Aristotelesplein maar ook een heerlijke maaltijd gebruikt voor een tientje (!) in een ouderwets restaurantje op de vroegere Joodse markt. Er is nog zoveel meer te zien, ik kom er zeker terug, al is het maar om de groene thee met wilde bessen nogmaals te kunnen kopen die ik in een echt kruidenwinkeltje heb gekocht.

Meteora

Vanuit Thessaloniki hebben we ook een excursie naar Meteora gemaakt, nog een Unesco Werelderfgoed! Meteora zijn de op hoge rotspilaren gebouwde kloosters. Ongeveer drie uur rijden vanuit Thessaloniki. Onderweg kun je de mythische berg Olympos in de verte zien. Tijdens de excursie kregen we de tijd om twee kloosters te bezoeken en ondanks dat het erg toeristsch was, ben ik blij dat ik er geweest ben.

Chalkidiki: Kassandra (1e vinger)

Mijn zoon achterlatend in Thessaloniki, ben ik naar de eerste vinger van Chalkidiki gereden, Kassandra, een autorit van ongeveer een uur. Omdat ik had gelezen dat niet alle stranden strandstoelen hebben , ben ik onderweg gestopt bij de Jumbo (soort enorme Action) om een strandstoeltje en parasol te kopen. Eerst ben ik naar Afytos gegaan. Een mooi hooggelegen en gezellig dorpje met een prachtig uitzicht op de lichtblauwe zee vanaf mijn balkon.

Vanaf daar ben ik ook nog twee dagen naar het meest zuidelijke en westelijke puntje gereden. Wat ik jammer vond is dat Kassandra, veel rotsachtige stranden heeft. Ik heb dan ook veel mijn waterschoentjes aan moeten doen, maar desondanks was het er prachtig.

Chalkidiki: Sithonia (2e vinger)

Omdat ik gelezen had dat Kassandra toeristischer was dan Sithonia, heb ik de rest van mijn vakantie doorgebracht in Sithonia. Prachtige kleuren wisselden elkaar af in de natuur, dennenbossen liepen over in de turkoise zee. Ik heb gelogeerd in Vourvourou, Nikiti en Ormos Panagia (laatste dorpje heeft mijn voorkeur omdat je er 's avonds leuk kan eten in het haventje en het een goede basis is om alles te kunnen ondernemen). Drukke strandjes zoals het beroemde Portokali Beach kon je afwisselen met strandjes waar je alleen kon zitten en mijn stoeltje van pas kwam (Fava Beach). Alles was goed aan te rijden en elke morgen bekeek ik waar ik nu eens naar toe zou gaan, mijn favoriete beachbars waren Isla (vlakbij NIkiti) en Le Mantri (Ormos Panagia) maar ik wil zeker terugkomen om nog meer stranden te ontdekken.

Chalkidiki: Athos(3e vinger)

Vanaf diverse dorpjes in Chalkidiki kun je een bootexcursie naar Mount Athos maken. Athos (Agion Oros) is een autonome monnikenrepubliek, er zijn geen vrouwen toegestaan (alleen kippetjes voor de eitjes). Als mannelijke toerist moet je ook een visum aanvragen. Maar met de boot kun je de kloosters wel zien en zwaaien naar de monniken die in snelle motorbootjes voorbij razen. Reken wel op een boot met Oost-Europeanen en dus bijbehorende uitleg, maar er is ook uitleg in het Grieks en Engels. Onderweg zijn we gestopt bij de Drenia eilanden, met, je raadt het, alweer, helderblauw water.

Griekse taal

Eerlijk gezegd was ik deze vakantie heel blij dat ik vloeiend Grieks spreek. Omdat er veel Oost Europeanen op vakantie zijn op Sithonia (i.v.m. de afstand) is de aanspraak met hen misschien wat minder (alhoewel ik twee hele lieve jongens uit Macedonie heb leren kennen die vloeiend Engels spraken). De Grieken waren echter helemaal in de gloria als ik Grieks sprak en ben zelfs uitgenodigd bij mensen thuis waar ik heerlijk gegeten heb; zelf gevangen verse inktvis, en een (gratis) logeeradres aan over heb gehouden.

Wil je ook Grieks leren, stuur me dan een mailtje!

Ik heb allerlei linken in deze blog toegevoegd (zonder toestemming). Moeten deze verwijderd worden geef me dan een seintje.